De laatste traan
Ik lees De laatste traan, over de Nederlandse walvisvaart tussen 1946 en 1964.
Ik lees De laatste traan, over de Nederlandse walvisvaart tussen 1946 en 1964.
Op 19 augustus 2023 bezocht ik de Nicolaaskerk op Vlieland. In deze kerk staat een aantal walviskaken die gebruikt werden als grafsteen op het ernaast liggende kerkhof. Één van de kroonluchters schijnt door Michiel de Ruyter geschonken te zijn.
Ik lees Zeebonken en Zeehelden, de eerste walvisvaart van de Willem Barendsz, een interessant (dag)boek van een ziekenbroeder die het leven aan boord van de Willem Barendsz beschrijft.
Mijn interesse voor de walvisvaart werd gewekt door het boek De traanjagers.
Op Terschelling staat een harpoenkanon die ik op 2 maart 2023 bezocht (gps 53.362067, 5.217552).
In de periode 1946-1964 gebruikt op een van de jagers van het m.s. Willem Barentsz, fabrieksschip van de N.V. Ned. Mij. voor de walvisvaart.
Ik lees De Traanjagers, herinneringen van naoorlogse walvisvaarders.