Ik beschuldig

J'accuse, betitelde Zola zijn verdegingsrede van Dreyfus, die ten onrechte van spionage werd verdacht. Jagtenberg koos met zijn titel bewust voor deze associatie. Zijn boek behandelt namelijk eveneens een groot onrecht.

Het gaat daarbij om de beeldvorming over de SS, de gevreesde elite-eenheid van de Nazi's, die vaak ook verantwoordelijk was voor de behandeling van krijgsgevangenen. In tal van publicaties die na de oorlog verschenen, is beschreven dat daarbij de oorlogsregels dikwijls met voeten werden getreden. Tenminste tot 1990. In dat jaar verschijnt Mei 1940. De strijd op Nederlands grondgebied, geschreven door een tweetal medewerkers van de Sectie Militaire Geschiedenis. Bij veel oud-strijders, bekend met de praktijken van de SS, wekten de vergoelijkende uitspraken uit het boek verbazing en woede op. Een zo'n oud-strijder was Wim Jagtenberg.

Hij liet het er niet bij zitten en kaartte de zaak aan bij het Ministerie van Defensie. Dit boek geeft weer wat er werkelijk gebeurde met de krijgsgevangenen en beschrijft tevens het moeizaam verlopende contact van Jagtenberg met Defensie. Basis van het betoog vormt Jagtenbergs in 1995 gepubliceerde brochure Geschiedsvervalsing over de Meidagen van 1940. Kiest Defensie vóór de SS en tegen haar veteranen? Dit geschrift is echter aangevuld met tal van nieuwe ontwikkelingen rond deze schrijnende zaak.